kloptdatwel

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• The New York Times: They Are Not Alone: U.F.O. Reports Surged in the Pandemic
• The Guardian: The healthy child who wouldn’t wake up: the strange truth of ‘mystery illnesses’
• BBC: Mystery tree beast turns out to be croissant
• The Guardian: ‘Can babies see ghosts?’ The best of Yahoo Answers
• NRC: Een boycot van vis gaat de oceanen niet redden - kritische bespreking van de Netflix-documentaire Seaspiracy
• Brabants Dagblad: UFO-meldpunt druk in de weer met ‘vliegende bollen’ boven Tilburg; defensie geeft uitsluitsel

Mick West van Metabunk levert weer mooi werk met het debunken van het laatste 'officiële erkende' ufo-materiaal.

Ook voor andere recent door het Pentagon als authentiek bestempeld beeldmateriaal dat rondgaat als bewijs voor het bestaan van ufo's kun je op Metabunk verklaringen vinden.

 

The post De linke weekendbijlage (16-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• The Guardian: US supreme court denies Alex Jones’s appeal in Sandy Hook shooting case
• The Guardian: Among the Covid sceptics: ‘We are being manipulated, without a shadow of a doubt’
• Parool: Filemon vind dat je complotdenkers wel een podium moet geven
• VtdK: Vanessa is boos op anti-kwakvereniging
• de Volkskrant: Dus omdat je niet naar je yogaklas kunt stem je op een partij waarvan je de doodenge bruine randjes voor lief neemt?
• Skepter: De leugen gedetecteerd - interview met Sophie van der Zee
• De Gelderlander: Drukke tijden voor complotspecialist Pepijn van Erp: ‘Dat het zo’n vlucht zou nemen, had ik niet direct verwacht’

 

The post De linke weekendbijlage (15-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• Scientific American: The Antiscience Movement Is Escalating, Going Global and Killing Thousands
• Trouw: Wetenschapscommunicatie is geen meningenspelletje
• VtdK: Coronavirusvreter Shycocon van Uwin werkt niet
• The Atlantic: What Conspiracy Theorists Don’t Believe
• IOL: Limpopo pastor farts on congregation to heal them with ’God’s power’
• Neuroskeptic: The Erection of a Placebo
• VRT: CHECK - Belgische wetenschapper waarschuwt voor ramp door coronavaccins, maar bewering houdt geen steek
• de Volkskrant: In het verzet tegen de lockdown valt een groep op die zich nadrukkelijk ‘vrouwelijk’ profileert. Wie zijn zij?

 

The post De linke weekendbijlage (14-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

In een tamelijk kritiekloos artikel dat 26 maart jl. verscheen in de Volkskrant doet Margreet Vermeulen verslag van de opkomst van integrative medicine, in het artikel “aanvullende zorg” (en nadrukkelijk “dus níet alternatieve zorg”) genoemd. Aan het woord komen artsen die enthousiast zijn over diverse vormen van aanvullende behandelingen en de auteur doet het, o.a. verwijzend naar de Cochrane Library, voorkomen alsof al deze behandelingen bewezen effectief zijn.

Maar als men diezelfde Cochrane Library raadpleegt, blijkt van deze laatste suggestie weinig overeind te blijven.

Hoogleraar MDL-ziekten bij kinderen Marc Benninga (Amsterdam UMC) stelt, verwijzend naar zijn eigen studie uit 2007, dat hypnotherapie 85% van de kinderen verlost van hun onverklaarbare buikpijn. In een mede door hemzelf geschreven review in 2013 is hij echter veel minder stellig en stelt hij dat het moeilijk is om ferme conclusies te trekken uit de gedane studies en dat meer onderzoek nodig is.

Waar komt deze fascinerende discrepantie vandaan? In de publieke pers krijg je ongenuanceerde uitspraken makkelijk gepubliceerd. In een wetenschappelijk tijdschrift kom je er echter niet zo makkelijk mee weg. Misschien dient men zich daarom voorzichtiger uit te drukken dan Benninga in de Volkskrant heeft gedaan. Cochrane formuleerde het in 2017 dan ook anders: er is enig bewijs voor gunstige effecten van deze behandeling, maar de evidentie is “van lage kwaliteit” en meer onderzoek is nodig.

Van Ines von Rosenstiel (Oncologisch Centrum van het Rijnstate Arnhem) mogen we de term “alternatieve geneeswijzen” niet gebruiken. Zij beveelt alleen behandelingen aan die bewezen zinvol zijn, zoals acupunctuur voor misselijkheid na chemotherapie. Maar wat zegt Cochrane over deze behandeling? Artikel teruggetrokken. Wat dit betekent, blijft onduidelijk, maar het is in ieder geval niet hetzelfde als wetenschappelijk bewijs.

Mattie Hoogstraate (ZorgSaam Zorggroep Zeeuws Vlaanderen) weet dat therapeutic touch werkt tegen onrust bij dementie. Vermeulen geeft aan dat dit niet “spijkerhard” bewezen is, maar dat dat er goede aanwijzingen zijn dat het helpt. Niet spijkerhard? Cochrane stelt dat er in het geheel geen zinnige studies naar zijn gedaan!

Els Peeters (kinderneuroloog Juliana Kinderziekenhuis Den Haag) stelt dat je hoofdpijn bij epilepsie kunt verbeteren met hypnotherapie of acupunctuur. Hypnotherapie geeft volgens Cochrane alleen bij kinderen een tijdelijke daling van de frequentie van hoofdpijn. Wél vindt Cochrane dat acupunctuur geringe gunstige effecten heeft op spanningshoofdpijn en migraine. Duidelijker is Cochrane over sint-janskruid: het werkt even goed als antidepressiva. Over mindfulness bij depressie zegt Cochrane daarentegen helemaal niets. Wel lijkt het geringe gunstige effecten te hebben op angst en neerslachtigheid bij borstkanker.

Anders dan Vermeulen stelt, is het wel degelijk goed mogelijk dubbelblind gerandomiseerd onderzoek te doen met acupunctuur; een placebo-ingreep (ook toepasbaar bij chirurgisch wetenschappelijk onderzoek) heet hierbij een sham-procedure. Ten onrechte zegt ze dat het de Vereniging tegen de Kwakzalverij is (in haar bewoordingen een groep van fanatieke antikwakzalverij-activisten) die vindt dat idealiter op deze manier wetenschappelijk onderzoek bedreven dient te worden. Het is namelijk de hele internationale medisch-wetenschappelijke gemeenschap die dat vindt. En inderdaad worden er gewoon dubbelblind gerandomiseerde studies gedaan met acupunctuur; deze zijn leidend in de Cochrane reviews aangaande dit onderwerp.

Vermeulen beweert dat het nog niet zo heel lang onomstreden is dat leefstijl van invloed is op de kans op ziekte (ze formuleert het overigens fout: je kunt ziekte niet voorkomen middels een gezonde leefstijl, je kunt er alleen de kans op ziekte mee verkleinen), maar in werkelijkheid is dat reeds erkend toen Churchill nog leefde en niemand ooit nog van de Beatles of Johan Cruijff had gehoord, namelijk al in april 1962. Al ruim voordat ik in 1995 medicus practicus werd, stond aanpassing van leefstijl als stap 1 in alle behandelprotocollen van cardiovasculair risicomanagement (ook de landelijke richtlijn van 1998 die ik hier voor me heb en die ik tijdens mijn opleiding heb gebruikt) en van diabetes mellitus type 2. Je kunt het idee kapen, maar een regulier geneeskundig idee blijft het, gestaafd door wetenschappelijke bevindingen.

En dat de Vereniging tegen de Kwakzalverij beweert dat de genezende werking van geen enkele leefstijl (behalve afvallen) is bewezen, klopt uiteraard niet. Graag nodig ik de auteur uit om te laten zien waar de Vereniging tegen de Kwakzalverij zegt dat roken (ook onderdeel van leefstijl, nietwaar?) geen negatieve invloed heeft op levensverwachting.

Van alle aanvullende behandelmethoden die de behandelaars in het artikel zeggen toe te passen, vond ik er al met al maar één waarvan volgens Cochrane duidelijk gunstige effecten zijn aangetoond (sint-janskruid voor depressie) en twee waarvan geringe effecten zijn aangetoond (acupunctuur voor spanningshoofdpijn en migraine en mindfulness voor angst en neerslachtigheid bij borstkanker). Met enige goede wil komen daar nog twee behandelingen bij die ook effectief zouden kunnen zijn (hypnotherapie voor onbegrepen buiklachten bij kinderen en hypnotherapie voor hoofdpijn bij kinderen). Het is toe te juichen dat alle mogelijke vormen van behandeling wetenschappelijk worden onderzocht en inderdaad dienen behandelingen te worden ingepast in de reguliere geneeskunde als de werking ervan is aangetoond. Maar om met het succes van nauwelijks een handvol aanvullende behandelmethoden te suggereren dat een heel scala aan niet-bewezen aanvullende therapieën eveneens werkzaam zijn, dat gaat echt te ver.

The post Aanvullende zorg en de Cochrane Library appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• The Guardian: Unmasked: man behind cult set to replace QAnon
• The Guardian: UFO report details ‘difficult to explain’ sightings, says US ex-intelligence director
• NOS: Taakstraf voor in brand steken van zendmast Maasbree
• Medisch Contact: Hoge boete voor artsen die onterecht hydroxychloroquine of ivermectine voorschrijven
• The New York Times: Why QAnon Flopped in Japan
• Japan Today: Editor of occult fanzine Mu makes a pitch for 'conspiracy literacy'
• The New York Times: Far-Right Extremists Move From ‘Stop the Steal’ to Stop the Vaccine
• Vice: QAnon’s Suez Canal Dick Ship Conspiracies Are Getting Wilder and Wilder
• Center for Countering Digital Hate: The Disinformation Dozen - Why platforms must act on twelve leading online anti-vaxxers

 

The post De linke weekendbijlage (13-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• Skepter: Op zoek naar rotte paaseieren - Interview met Elisabeth Bik
• VtdK: Emotief therapeut Duchateau verplaatst trauma naar de darmen
• Science Alert: As if We Needed It, a Major Review Just Confirmed 5G to Be Completely Safe
• NOS: Oud-RIVM-directeur geeft met boek over vaccins antwoord op antivaxbeweging
• Isdachtechtzo.nl - Site met tips hoe je nepnieuws van echt nieuws kan onderscheiden
• Nature Medicine: Dismantling the anti-vaxx industry

Een open brief van ene Geert Vanden Bossche waarin die (ten onrechte) stelt dat massavaccinatie tijdens een pandemie het risico verhoogt op het ontstaan van gevaarlijkere varianten, gaat behoorlijk viraal onder anti-vaxxers. Aan de andere kant zijn er ook anti-vaxxers die hem er van verdenken dubbel spel te spelen, Vanden Bossche is namelijk wel voor vaccins en ze vinden het maar raar dat de social media platforms zijn berichten niet hebben verwijderd.

• Respectful insolence: Geert Vanden Bossche is to COVID-19 vaccines as Andrew Wakefield is to MMR
• Deplatform Disease: Addressing Geert Vanden Bossche’s Claims

The post De linke weekendbijlage (12-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• Skepter: Magnetische waterontharders
• The Guardian: What do near-death experiences mean, and why do they fascinate us?
• The Guardian: Medieval women 'put faith in birth girdles' to protect them during childbirth
• Areo magazine: Should You Trust the Myers-Briggs Personality Test?
• Daniël Debunkt: Hypericon verspreidt desinformatie
• GWUP: Video: „Panorama 3“ über die Bio-Szene zwischen Corona-Leugnung und Wissenschaft
• Sargasso: Ritueel misbruik en de heilige status van Argos
• The Washington Post: With Trump gone, QAnon groups focus fury on attacking coronavirus vaccines

The post De linke weekendbijlage (11-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

De Belgische skeptische vereniging SKEPP brengt sinds een aantal jaren boekjes uit in samenwerking met uitgeverij ASP. Het nieuwste deel in deze serie behandelt een uiterst actueel thema: vaccineren. Marleen Finoulst en Wietse Wiels, beiden arts en bestuurlid van SKEPP, schreven het.

In de eerste hoofdstuken wordt de geschiedenis van het vaccineren uiteengezet en vanzelfsprekend de resultaten die ermee behaald zijn besproken. Dit loopt van de ontwikkeling van het pokkenvaccin van Jenner tot de geavanceerde mRNA-vaccins die nu ingezet worden tegen het coronavirus.

Aan de orde komen ook de verschillende technieken die gebruikt zijn om vaccins te maken en hoe die dan werken in het menselijk lichaam. Duidelijk wordt bijvoorbeeld ook uitgelegd waarom mRNA-vaccins niet je DNA kunnen veranderen.

De uitleg hoe vaccins gemaakt worden blijft wat aan de oppervlakte. Ik had bijvoorbeeld best graag gelezen hoe je een ziekteverwekker nu precies verzwakt, zodat die veilig genoeg in een 'levend vaccin' kan worden verwerkt (zoals bijvoorbeeld bij het mazelenvaccin gedaan wordt), maar je kunt natuurlijk niet alles kwijt in een beknopt werk (118 pagina's) over een onderwerp metzoveel facetten.

Veilgheid

De auteurs sluiten de ogen niet voor de minder succevolle ervaringen met vaccins die er ook zijn geweest in het verleden. De bespreking daarvan maakt ook duidelijk dat procedures daardoor zijn aangescherpt en vaccinontwikkeling en de monitoring van de veiligheid op een steeds hoger niveau is komen te staan.

Uitgebreid staan Finoulst en Wiels stil bij de begrijpelijke vraag of die procedures bij de ontwikkeling van de COVID-19 vaccins niet opeens zijn losgelaten. Op zich gebeurt dat adequaat, maar ik vraag me af of het met een schematische weergave niet duidelijker gemaakt had kunnen worden waar de tijdswinst nu precies vandaan komt. Sowieso verbaast het me een beetje dat er in het boek helemaal geen gebruik wordt gemaakt van tabellen en grafieken.

Bijwerkingen, vaccintwijfel en mythes

In volgende hoofdstukken gaat het over de zinnige en minder zinnige kritiek die op vaccins bestaat en hoe onzinnige verhalen via sociale media ('de fabeltjesfuik') vaccintwijfel aanwakkeren.
De meest voorkomende mythes rondom vaccinaties komen aan de orde, ook de meer bizarre als dat er microchips in vaccins zouden zitten en Bill Gates er de wereldbevolking mee wil decimeren. De nadruk ligt echter op vragen die heel begrijpelijk zijn, zoals hoe groot het risico ingeschat moet worden dat er op langere termijn nog bijwerkingen kunnen opduiken (spoiler: heel laag, tot nu toe nooit aangetoond bij vaccins), of de veiligheid van adjuvants (spoiler: dat zit wel snor).

Ook hydroxychloroquine en Vitamine D komen langs. Nog steeds door sommigen op dubieuze gronden gepromoot als behandeling voor COVID-19. Dit kan misschien overkomen als een vreemde eend in de bijt, maar deze middelen worden vaak aangeprezen als alternatief voor vaccinatie.

Omgaan met twijfelaars

De bedenkingen die sommigen hebben bij vaccinatie worden door Finoulst en Wiels serieus genomen en ze waarschuwen er tegen om twijfelaars als verdwaasden weg te zetten. Toch zien ze, zeker bij de fanatiekere vaccintwijfelaars, alle reden om inhoudelijk tegengas te geven. Ze besluiten het boek met de volgende oproep:

Toch kan het, zeker bij meer luidruchtige types, geen kwaad om streng te wijzen op de meetbare gevolgen van hun gedachtegoed: meer ziekte en meer dood. Net zoals men bijvoorbeeld een racistische opmerking niet laat passeren, is het belangrijk om bij elke onjuiste bewering expliciet vraagtekens te plaatsen. Dat kan prima op een niet-oordelende manier. Verwacht ook niet dat believers na één filmpje of artikel overtuigd zijn: zo zitten mensen niet in elkaar. Geef de persoon tijd, en kom later nog eens op de kwestie terug.

We kunnen deze taak niet alleen overlaten aan enkele experts. Zelfs niet aan gezondheidswerkers en de overheid. Als we ons allemaal samen inspannen belandt vaccintwijfel binnenkort bij de pokken en polio. In de geschiedenisboeken.

Vaccineren: gewoon doen!

Vaccineren: doen of laten? is bij onze Zuiderburen uitgegeven, vandaar dat de Nederlandse lezer een paar zaken tegen zal komen die bij ons anders zijn. Zo hebben wij geen vaccinatieplicht tegen polio, hebben we het over het BMR-vaccin ipv het MBR-vaccin, en zo nog wat van die kleinigheden. Verder is het taalgebruik net iets anders, maar in dit boekje stoorde me dat niet. Ik heb zelfs een nieuw woord geleerd: 'gelule' waar wij capsule zouden schrijven (andere associaties bij het woord laat ik geheel voor uw eigen rekening).

De lezer wordt niet lastig gevallen met voetnoten en de literatuurlijst achterin is vrij beknopt. Dit is waarschijnlijk een weloverwogen keuze, maar kan ook de indruk wekken dat we alles wat de auteurs als de wetenschappelijke consensus presenteren maar op hun gezag moeten aannemen. Het maakt het verhaal wat kwetsbaar voor aanvallen vanuit de hoek van antivaxxers, maar die behoorden waarschijnlijk toch al niet echt tot de doelgroep. Hoewel de vraag in de subtitel, "Doen of laten?", neutraal klinkt, is het boek natuurlijk wel een sterk pleidooi vóór vaccinatie.

Op de paar genoemde punten van kritiek na, vond ik het gewoon een zeer aardig boek. Het is behoorlijk compleet, zeer actueel wat betreft de COVID-19-vaccins, en de belangrijkste argumenten die mensen kunnen doen twijfelen over de zin en veiligheid van die vaccins komen goed aan bod.

The post Boekbespreking - Vaccineren. Doen of laten? appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• De Morgen: Orde der Artsen pakt antivax-huisartsen streng aan: ‘Er zijn artsen die de grootste zever verkopen’
• Skepter: De meeste mensen zijn eerlijk
• Skepter: Koppen en staarten
• The Guardian: Man arrested for allegedly carving QAnon slogan at ‘America’s Stonehenge’ - over dat 'Stonehenge' schreef Gert Jan van 't Land eerder in Skepter
• BBC: 'Hovering ship' photographed off Cornish coast by walker - een luchtspiegeling of zit dit toch wat anders? Zie de volgende link:
• Metabunk: Debunked: "Fata Morgana" or "Mirage" Hovering Boat Images [False Horizon]
• VtdK: Reclame Code Commissie vindt homeopathie onbewezen

Tussen Waarheid en Waanzin – Een encyclopedie der pseudowetenschappen

The post De linke weekendbijlage (10-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Over chaotische gespreksvoering die de ander in verwarring brengt

In het programma Op 1 van dinsdag 16 februari gaf Willem Engel een praktijk-college in de Gish-gallop methode. Dat is een vorm van gespreksvoering waarbij een debater probeert een tegenstander te overweldigen met een buitensporig aantal argumenten, zonder rekening te houden met de nauwkeurigheid of kracht van die argumenten. De term is genoemd naar de creationist Duane Gish, die de techniek vaak gebruikte tegen voorstanders van evolutie.

Gedurende de hele TV-uitzending zaaide Engel verbaal en non-verbaal verwarring. Zo merkte hij terloops op dat hij diezelfde dag een vraaggesprek had met een onderzoeker uit Taiwan die heeft bewezen dat het coronavirus uit een laboratorium komt. Het was op dat moment van het gesprek totaal irrelevante informatie. Maar het ging zó snel en zó terloops dat niemand van de gasten aan tafel daar een vraag over kon stellen. Non-verbaal reageerde hij o.a. voortdurend op gespreksdeelnemers die een andere mening hadden door te gaan lachen of contact te zoeken met zijn Viruswaarheid-compagnon Jeroen Pols.

Het gaat bij deze manier van debat voeren vooral om de snelheid waarmee je met argumenten komt. Je doet het met een dusdanige snelheid en je vertelt zoveel schijnbare details dat het de ander in verlegenheid brengt. Die persoon kan namelijk niet op al jouw argumenten in gaan en daardoor lijkt het alsof jij gelijk hebt. Bovendien is op zo’n moment helemaal niet controleerbaar of je je verhaal wel goed hebt onderbouwd.

Als de onderbouwing van de ‘feiten’ wordt gecontroleerd, dan blijkt meestal dat er nauwelijks een bron te vinden is. Je kunt het ook meer algemeen houden door te beweren dat ‘het meest recente wetenschappelijk onderzoek onomstotelijk heeft bewezen dat’… Toch komt dat minder sterk over als wanneer je kans ziet om te goochelen met namen, jaartallen en titels.

Het gaat bij de Gish-gallop discussie dus niet om de inhoud. Wie het snelste de meeste argumenten heeft binnen gebracht in een tempo dat de ander absoluut niet kan volgen wint (ogenschijnlijk) het debat. Bij het publiek komt het over dat die persoon de beste argumenten heeft, want hij heeft de meeste argumenten en de ander heeft niet voldoende tijd om die te weerspreken. Eigenlijk draait het allemaal om het zaaien van verwarring.

Duane Gish (1921-2013)

De stappen van de Gish-gallop discussie

1. Tijdens een Gish-gallop confronteert een debater een tegenstander met een snelle reeks van vele misleidende argumenten, halve waarheden en verkeerde voorstellingen. Dat gaat heel snel, waardoor het voor de tegenstander onmogelijk wordt om ze allemaal tijdens het gesprek te weerleggen.
2. Als de ander zo'n 'snelle' bewering wil weerleggen heeft hij daar veel meer tijd voor nodig. In een snel TV-programma heb je die tijd niet, je bent in verbaal opzicht bijna kansloos.
3. Daardoor heeft de ander dus dus ook onvoldoende tijd  om op elk punt in te gaan. Ook kan die persoon in verwarring raken door alle grillige informatie die naar voren is gebracht. Het publiek krijgt dan mogelijk de indruk dat de tegenstander niet goed geïnformeerd is, zijn feiten niet kent of ongelijk heeft.

Willem Engel in een interview voor Wees de Weerstand: 'We gaan de overheid in de verdediging drukken. Als ze aan het verdedigen zijn kunnen ze niet meer aanvallen'. Hoe duidelijk wil je het hebben wat de werkelijke bedoeling van Gish-gallop Engel is? Reactie op kritische vragen

Stel dat de tegenstander er in slaagt het debat te doorbreken en hij stelt een wedervraag, dan worden de genoemde argumenten herhaald zonder deze verder te onderbouwen. Of de persoon vraagt: ‘Is het dan mijn taak om jouw onderzoek te doen?’ (boodschap: je had je beter voor moeten bereiden). Als iemand zegt dat er iets niet klopt in de onderbouwing wordt de ander beschuldigt van ‘cherry picking’: de ander pikt er een klein deel van het betoog uit en weigert in te gaan op de belangrijke argumenten.

De snelle verandering van onderwerp stelt de spreker in staat om een ongewenst onderwerp of een ongemakkelijk feit te vermijden voordat het een blijvende indruk achterlaat. Door de aanval te richten op een heel ander onderwerp raakt de vragensteller in verwarring. (Ryan Mackay in The Great Internet Conspiracy)

 Sociale media

Een variant op de Gish-gallop gespreksvorm kan gezien worden op sociale media. Het is opvallend hoe lang de video’s met de verspreiding van informatie op internet zijn. Minstens een uur, maar vaak nog veel langer.

Dat is opvallend in een tijd dat alles alleen maar korter en sneller moet. Maar dat heeft een functie…  Vaak zijn het eigenlijk monologen: een verbaal duet voor twee personen die het helemaal met elkaar eens zijn en die elkaar alleen maar versterken.

Kenmerkend voor deze tactiek is ook dat er in de titel of bij aanvang al meteen wordt gezegd dat de ander manipuleert, liegt of de ‘tegenstander’ wordt op een andere manier verdacht gemaakt, bijvoorbeeld met beelden (een foto van Hugo de Jonge gemonteerd in een massabijeenkomst van de NDSAP). Die uitspraak of dat beeld blijven dan op zo’n manier hangen dat de kijker niet kritisch meer naar het programma kan kijken. Je zou kunnen denken dat dat eerlijk is, maar het is een vorm van bewuste en vooropgezette brainwash. De verwarring zit vooral in de dubbele boodschap: een zware verdachtmaking in een zo vriendelijk mogelijk opgestelde opname.

Je vindt deze manier van werken o.a. bij de video’s van Blue Tiger Studio’s en van de Nieuwe Wereld. De geïnterviewde spreekt voor eigen parochie en kan zich te buiten gaan aan oncontroleerbare redeneringen en het noemen van bronnen zonder dat de interviewer ook maar één kritische vraag zal stellen. Er kan gegoocheld worden met statistieken die de stelling van de spreker onderstrepen, zonder dat de kijker zo’n statistiek kan controleren. De achterliggende gedachte is dat een enorme muur aan tekst tevens als bewijs kan dienen.. Voor een publiek dat niet bekend is met deze techniek en een zeer beperkte kennis van de onderwerpen heeft gaat de boodschap er vervolgens ongecontroleerd als zoete koek in.

De punten die in de gallop naar voren worden gebracht, zijn vaak kort en niet-specifiek. Het kost veel moeite om alles volledig te weerleggen en het is voor de auteur veel gemakkelijker om er nog een vraag toe te voegen dan voor de respondent om een ​​passend antwoord te formuleren. Dat is dan ook de tactiek: zeg niet zoveel concreet dat je weersproken kunt worden en bedelf niettemin de tegenstander met een enorme voorraad aan veelsoortige ‘bewijzen’ die zó gevarieerd zijn dat het een hoop tijd kost om ze allemaal te bestrijden. Als iemand bewijst dat er iets niet klopt is de reactie: ‘maar u gaat hiermee voorbij aan de kern van mijn betoog’.

The post De Gish-gallop gesprekstechniek appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• The Guardian: People with extremist views less able to do complex mental tasks, research suggests
• The New York Times: Do India’s Cows Have Special Powers? Government Curriculum Is Ridiculed
• Institute for Strategic Dialogue: The Spread of the “Great Reset” Conspiracy in the Netherlands
• KiesKijker: #stoppropaganda: spoedcursus omgaan met desinformatie, nepnieuws en propaganda op sociale media
• Science: Journals singled out for favoritism
• BBC Future: The 432-year-old manual on social distancing
• Chris Klomp: De Nationale Corona spookkrant
• NRC: Waarom is slecht onderzoek zo hardnekkig?

The post De linke weekendbijlage (9-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

 

Her en der wordt de laatste tijd de poster Broodje-aap detector gesignaleerd. De poster noemt tien vragen die je jezelf kan stellen, als je niet weet wat je van een uitspraak moet denken. Moet je de bewering serieus nemen, of is het een broodje aap verhaal? Ondergetekenden besloten uit te proberen hoe je de tien vragen op een concrete uitspraak toe kan passen.

Als ‘oefenmateriaal’ nemen wij de uitspraak

“Er is geen klimaatcrisis. De alarmerende opwarming (van de aarde) bestaat alleen in de virtuele werkelijkheid van computer-klimaatmodellen.”

Dit is een uitspraak van Hans Labohm, in de Gezond verstand krant nummer 1, pagina 8 en 9. Het artikel is gratis te lezen op: gezondverstand.eu.

Het mag wat overdreven lijken om de hele batterij vragen (zie de poster) op een achterhaald standpunt los te laten, maar het gaat ons erom een voorbeeld te geven van hoe je de poster kan gebruiken (met excuses aan de heer Labohm).

De tien vragen van de broodje-aap detector

1: Hoe betrouwbaar is Labohm?

Dat staat te bezien.

Hans Labohm is geen klimaatwetenschapper, maar een gepensioneerde econoom. Hij heeft een eigen website (https://www.climategate.nl) en verschijnt regelmatig in de binnen- en buitenlandse media.

Labohm wordt vaak bekritiseerd omdat hij manipulatief zou omgaan met gegevens. Door de NRC en de Volkskrant wordt hij actief uit de krant geweerd, omdat men vindt dat hij het grote publiek tracht te misleiden door middel van achterhaalde standpunten. Dit leidt bij sommigen tot kritiek; men spreekt van “censuur”.

Maar Labohm verwijdert zelf op zijn website reacties van lezers die fouten aanwijzen in zijn artikelen, kritiek geven op zijn visie, of zijn argumentaties weerleggen. Hij neemt dergelijke reacties niet serieus, en weigert de discussie aan te gaan.

2: Zegt hij wel vaker dit soort dingen?

Ja.

Zie zijn Climategate website. Ook ging hij ooit een weddenschap aan waarbij hij wedde dat het klimaat in de jaren 2010-2014 niet zou opwarmen, of zelfs zou afkoelen. Hij heeft die weddenschap verloren.

3: Is de bewering door anderen bevestigd?

Nee.

Er zijn meerdere varianten van deze uitspraak die door verschillende mensen worden geuit, maar die zijn niet gebaseerd op eigen onderzoek, maar op herhaling van wat anderen zeggen. Of er wordt kritiek geuit zonder dat men aangeeft hoe het dan wel zit. Dat  is dus geen ‘bevestiging’ in wetenschappelijke zin.

De klimaatsceptische organisatie CLINTEL doet in hun World Climate Declaration vergelijkbare uitspraken als Labohm. De meer dan 800 internationale wetenschappers die dit ondersteunen hebben echter weinig tot geen klimaatonderzoek verricht.

De temperatuur op aarde wordt door verschillende partijen gemeten, zoals bijv. door Berkeley Earth, een onafhankelijke non-profit organisatie die ronduit hetzelfde vindt als de ‘gevestigde’ klimaat-wetenschappers, zie  http://berkeleyearth.org. De bewering wordt dus niet door anderen bevestigd, integendeel.

4: Klopt zijn bewering met hoe de wereld in elkaar zit?

Daar lijkt het niet op.

Wetenschap en ook klimaatwetenschap maakt gebruik van verschillende methoden om de opwarming van de aarde te duiden. Zo wordt er naar temperatuur gekeken met behulp van meetinstrumenten. Ook biologische indicatoren worden gebruikt. De temperatuur in het verleden wordt bijv. gereconstrueerd aan de hand van koralen en bomen. De migratie van diersoorten wordt als indicator van veranderend klimaat gebruikt. Ook de geologie levert bewijs voor klimaatverandering, zie https://www.geolsoc.org.uk/climaterecord. Het smelten van de ijskappen en het terugtrekken van de gletsjers is bekend.

De opwarming van de aarde blijkt dus niet alleen uit meteorologische metingen, maar wordt bevestigd door veel waarnemingen op andere wetenschappelijke terreinen. De uitspraak van Labohm lijkt dus niet te kloppen met (wat wij nu begrijpen van) hoe de wereld in elkaar zit.

5: Heeft er al iemand geprobeerd om de bewering te weerleggen?

Ja.

Vergelijkbare beweringen (als die van Labohm) zijn al vele malen weerlegd. Dit heeft echter niet tot een zinnige discussie geleid. Men blijft de weerlegde standpunten herhalen.

“Dat het allemaal maar modellen zijn” is een vaak gehoorde kritiek van klimaatsceptici. Een computer-klimaatmodel is een zo goed mogelijke benadering van de werkelijkheid. Elk model kent zijn onzekerheden. Maar de uitkomsten van de huidige modellen kloppen met in het verleden gemeten temperatuurwaarden, en voorspellen waarden die sindsdien door waarnemingen bevestigd zijn. Zie bijvoorbeeld https://skepticalscience.com/climate-models.htm en https://klimaatveranda.nl/2019/12/12/de-meeste-klimaatmodellen-doen-het-prima/

6: In welke richting wijst de meerderheid van de gegevens?

Dat de aarde opwarmt.

De overweldigende meerderheid van de gegevens wijst erop dat de gemiddelde temperatuur op aarde sinds 1900 aan het stijgen is.

Zie bijv. https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/2018/02/AR5_SYR_FINAL_SPM.pdf en https://climate.nasa.gov/evidence/ .

7: Houden degenen die de bewering doen zich aan de regels van de wetenschap?

Nee.

Een van de regels van de wetenschap is: houd je aan je stiel. Dat je een expert bent op één vakgebied betekent niet dat je uitspraken over andere vakgebieden per definitie gezaghebbend zijn. Bovendien kan elke wetenschapper het fout hebben; daarom worden wetenschappelijke artikelen standaard door collega’s beoordeeld (peer-reviewed).

De wetenschappelijke publicaties van Hans Labohm gaan voorzover wij kunnen vinden niet over temperatuur of klimaatmodellen. En de artikelen die wij tegenkwamen die er wel over gingen, lijken niet peer-reviewed te zijn en zijn ook niet met klimaat experts geschreven.

Een andere regel van de wetenschap is: staar je niet blind op resultaten die je mening lijken te bevestigen, maar bekijk het hele plaatje. Dat is niet wat klimaatskeptici als Labohm doen. Studies die de gevestigde opvattingen over het klimaat lijken tegen te spreken worden door hen bejubeld en benadrukt. De kritieken en weerleggingen daarop uiteraard niet.

8: Worden er serieuze bewijzen voor de bewering gegeven?

Het lijkt er niet op.

Het artikel zelf geeft een citaat van Frederick Seitz, een wetenschapper met een lange historie van twijfel zaaien over issues als de schadelijkheid van tabak, zure regen, pesticiden en klimaatverandering.

De bronvermeldingen bij het artikel op de site gezondverstand.eu bevatten verwijzingen naar klokkenluiders en onafhankelijke wetenschappers die de broeikaseffect zouden hebben ontkracht, met bronnen die vaak leiden naar onprofessionele websites met stukken met ronkende titels, zoals The Club of Romes Nazi Environmentalism to murder humanity.

Dit kunnen geen serieuze bewijzen genoemd worden.

9: Verklaart de nieuwe theorie/bewering evenveel als gangbare theorieën?

Nee.

De bewering gaat niet inhoudelijk in op de talloze onderzoeken die tot nu toe de opwarming van de aarde, en de rol van de CO2 uitstoot daarbij, bevestigen.

Volgens Labohm is de wereldwijde bezorgheid over klimaatverandering het gevolg van een complot van oliemagnaten en bankiers, die dit idee gebruiken als politiek wapen om controle over de energievoorziening te blijven behouden. De Verenigde Naties en het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) zouden hierbij als propaganda apparaat functioneren.

Deze complot theorie verklaart echter niet waarom wetenschappers uit zoveel verschillende disciplines (meteorologen, biologen, geologen, astronomen) op het gebied van klimaat data vinden die de modellen bevestigen. Zijn die allemaal omgekocht?

10: Zijn er persoonlijke belangen in het spel?

Voor zover wij weten niet. Maar wel bij de financiers.

Labohm is o.a. ‘klimaatexpert’ van het Heartland Institute, een conservatieve Amerikaanse denktank die voor de vrije markt is en een bekende financierder is voor klimaatontkenning. Het instituut is/wordt gesteund door diverse olie- en gasmaatschappijen, tabaksfabrikanten en farmaceutische bedrijven.

Er is natuurlijk helemaal niets mis mee dat Labohm werk doet voor een instituut waarmee hij het qua doelstellingen eens is, maar het geld voor de verspreiding van dit soort standpunten komt dus van bedrijven die een duidelijk belang hebben bij voortzetting van het traditionele industriebeleid.

Algemene conclusie: De bewering van Labohm is waarschijnlijk uitstekend geschikt om een broodje aap mee te maken. Smakelijk eten!

Rob Biemond
Arthur Bijl

De poster Broodje-aap detector is gratis te bestellen op https://skepsis.nl

 

The post Het broodje aap recept appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

Deze week doen we het met drie interessante video's.

Moleculair bioloog dr. Dan Wilson maakt in een korte presentatie duidelijk waarom het zogenaamde retraction paper van Peter Borger cs. dat de PCR test aanvalt, nergens op slaat:

En Harry Hol maakt zich boos over het optreden van Willem Engel bij Op1:

Tenslotte een presentatie die klimaatwetenschapper Michael Mann gaf voor Center for Inquiry:

 

The post De linke weekendbijlage (8-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Ceci n’est pas un complot, comment les médias racontent le Covid is de titel van het recentste werkstuk van de Waalse documentairemaker Bernard Crutzen. Hierin behandelt hij de volgens hem kwalijke manier waarop de Waalse media berichten over de coronacrisis. “Wat ze zeggen, hoe ze het zeggen, en waarover ze zwijgen”, klinkt het in de intro. Het deed vooral in Franstalig België veel stof opwaaien en via sociale media werd het massaal gedeeld.

Een documentaire die in de titel benadrukt dat het niet om een complot zou gaan, wekte bij ons enige argwaan. We willen niet te lang stil blijven staan bij alle feitelijke onjuistheden in de documentaire (dat is al door een aantal mensen op voortreffelijke wijze gedaan), maar we gaan in dit artikel vooral in op de methode die Bernard Crutzen hanteert.

De kern van het betoog van Crutzen is dat de (toonaangevende) media in Wallonië leugenachtig zijn en bewust voortdurend fouten maken. Media als Le soir en de RTBF stellen de zaken veel dramatischer voor dan ze in werkelijkheid zijn en staan daarmee in dienst van een manipulatieve overheid, die overbodige en schadelijke maatregelen aan de bevolking oplegt. Ze zijn ook handlangers van de machtige farmaceutische industrie, die grotendeels in handen zou zijn van Bill Gates. In plaats van de macht te controleren (wat hun taak is in een democratie), zijn de media medeplichtigen van de macht geworden. U snapt het al: de media doen hun eigenlijke werk dus niet goed. Met het grootste gemak scheert Crutzen alle media over dezelfde kam. Vrijwel alle journalisten zijn volgens hem blijkbaar in hetzelfde bedje ziek. Ze zouden bijdragen tot het creëren van een irrationele angstpsychose en ervoor  zorgen dat er geen kritiek meer mogelijk is.

Degelijk ogende onzin

De documentaire is geniepig en bedrieglijk, vooral omdat hij stilistisch en filmtechnisch heel erg goed in elkaar zit. De beelden en de montage zijn kwalitatief van een hoogstaand niveau. We krijgen deze keer geen knullig in elkaar geflanste, amateuristische prent voorgeschoteld. Hier eens niet die typische eindeloze herhalingen of een hypnotiserende soundtrack, geen onheilspellend inzoomen op details, waarbij de manipulatie al te opzichtig is en die zo kenmerkend is voor de meeste documentaires in het genre. Maar dat maakt de zaak in dit geval vooral erg verraderlijk. De documentaire is doortrapt en arglistig net omdát hij degelijk en professioneel oogt.

We zitten in het verhaal heel erg dicht op de huid van de experten en volgen de ontwikkelingen vanuit het standpunt van de regisseur. Het lijkt erop dat hier een onderzoeksjournalist aan het woord is, een individu dat voor zichzelf denkt en niet zomaar slikt wat de manipulatieve media hem voorschotelen. Maar onder dat voorwendsel bezondigt Crutzen zich zelf aan alles wat hij die media verwijt. Het lijkt een afgewogen en genuanceerd verhaal te zijn doordat hij opvallend veel mensen aan het woord laat, maar hij laat ze alleen aan het woord als ze dingen zeggen die in zijn kraam passen. Iets waar Jacinthe Mazzocchetti en Marius Gilbert, die beide in de documentaire aan het woord komen, terecht bezwaar tegen hebben gemaakt. Het gaat in tegen de journalistieke code om mensen louter als spreekpop te gebruiken. Bernard Crutzen doet dus duidelijk aan cherry picking.

Onzinnige kritiek

De surrealiteit ligt ironisch gezien echter niet zozeer op het vlak van de berichtgeving omtrent de huidige coronatoestanden (zoals de documentaire ons wil doen geloven). Het is juist de duizelingwekkende stortvloed aan onwaarheden, aan de talloze denkfouten, aan feiten die uit hun context worden gelicht, aan het volledig foutief interpreteren van cijfers, aan het opvoeren van een aantal valse experten, aan het maken van vuige verdachtmakingen en ten slotte aan het opperen van gratuite beweringen. In die zin is het bekijken en analyseren van de documentaire een goede oefening om het kritische denken op los te laten.

De achterdochtige benadering van elk aspect van de coronakwestie in de documentaire is de val van de confirmation bias waar heel het verhaal in gevangen zit. Alles wordt uitsluitend geïnterpreteerd vanuit een complotoptiek en geen enkele tegenstem of alternatieve visie wordt ook maar enigszins overwogen. Dit heeft absoluut niets meer met een gezonde kritische ingesteldheid of aanpak te maken. Dit is duidelijk het tegenovergestelde van daadwerkelijk kritisch denken. In tegenstelling tot wat sommigen menen stelt Crutzen ook helemaal geen goede vragen. Eigenlijk stelt hij helemaal geen vragen, maar lanceert allerlei verdachtmakingen die op niets zijn gebaseerd. Toevallige of zeer oppervlakkige verbanden worden uitvergroot tot allesverklarende feiten. Typerend is zijn framing van de presentatie van Marc Van Ranst van 22 januari 2019 bij Chatham House over de crisisaanpak ten tijde van de Mexicaanse griep. Hoewel Van Ranst zelf netjes zijn mogelijke belangenconflict aangeeft, is het feit dat hij dat maar twee seconden doet voor Crutzen reden om het belangenconflict als een gegeven te presenteren. Damned if you do and damned if you don’t.

Aan het begin van zijn lezing laat Marc Van Ranst zien voor welke bedrijven hij (in 20 jaar) lezingen heeft gegeven of advieswerk heeft gedaan.

Ziekenhuisbedden

Het belang van het voorkomen van een enorme overbelasting van de openbare ziekenhuizen wordt het voornaamste punt in de berichtgeving van de overheid en de media. Het afplatten van de curve is de boodschap van overheid, waarvan de media de spreekbuis zijn.
Wat Crutzen hierbij opvalt is de uniformiteit in de berichtgeving (een element dat overigens vaak terugkomt bij complotdenkers). Het feit dat alle media grosso modo hetzelfde beweren wijst er in deze gedachtegang niet op dat het hier wel eens om de waarheid zou kunnen gaan, maar legt daarentegen een bewuste, gecoördineerde manipulatie bloot. “Elke communicator weet dat het herhalen van de boodschap de kern is van propaganda”, is de duiding van Crutzen. Dat klopt, maar het is eveneens een kenmerk van goede en efficiënte communicatie. Vooral als het gaat om een tot dan toe ongekende situatie waarbij nieuwe maatregelen en richtlijnen voor ons gedrag die in ons aller belang zijn, best zo breed mogelijk verspreid moeten worden over de samenleving.
Die gedragsverandering vereist natuurlijk een aanpassingsperiode. Dat heeft tijd nodig en waarschijnlijk zal het voor veel mensen in het begin lastig zijn om daar voortdurend rekening mee te houden. Hoe duidelijker en monotoner de communicatie echter is, hoe effectiever die zal zijn en hoe meer mensen die uiteindelijk zal bereiken. Een onderdeel van duidelijkheid is nu eenmaal de voortdurende herhaling. Frappez, frappez toujours.

Televisie is de duivel, de baarlijke duivel

Schitterend in beeld gebracht is de aloude beschuldiging dat de televisie een malafide rol speelt. We zien een close-up van Crutzens oog met zijn voice-over: het oog als symbool voor de directe poort tot onze ziel, als zogezegde onmiddellijke toegang tot ons onderbewustzijn. Hij spreekt van een echte collectieve hypnose omdat de mediaberichten naar de keel grijpen. Crutzen suggereert dus dat we niet meer niet staat zijn om zelf te kunnen nadenken en in slaap worden gewiegd door hypnotiserende beelden. Hoe komt het dan dat hij daaraan ontsnapt? Waarom staat hij daar boven? Daarvoor krijgen we geen verklaring. Er schuilt nogal wat ironie in dat net díe boodschap eveneens via TV-beelden tot ons wordt gebracht.

Subliminale boodschappen, een opgewarmd lijk

Crutzen beweert de subliminale boodschappen te hebben bestudeerd. “Dat zijn de beelden die onmiddellijk onze hersenen binnentreden zonder dat we ons ervan bewust zijn,” zegt hij. De theorie daarachter is echter al heel lang weerlegd. Subliminale boodschappen bestaan simpelweg niet. Ofwel worden de beelden opgemerkt en verwerkt, en dan is dat bewust, ofwel helemaal niet. De griezelige gedachte dat we beïnvloed worden door beelden, zonder dat we ons daarvan bewust zijn, blijft veel mensen aanspreken en klinkt overtuigend. Toch is de idee dat we op een onbewust niveau beelden zouden registreren zonder het te beseffen een vorm van pseudo-wetenschap gebleken. Ons onderbewuste, voor zover dat volgens deze invulling zou bestaan, wordt niet op die manier aangesproken. Maar er is meer aan de hand. Crutzen lijkt zelfs niet in staat de term correct te hanteren. Beelden die op de achtergrond te zien zijn, zijn geen subliminale beelden.

 Toneelspel?

De stem van de voice-over gaat verder. De beelden op de achtergrond bij het nieuwsitem van de RTBF zouden zijn gekocht op Shutterstock, de patiënten zouden ingehuurde acteurs zijn. Bewijzen voor deze uitspraak levert hij natuurlijk niet. De beelden zijn met een search makkelijk te vinden, maar uit niets blijkt dat het geënsceneerd is. We krijgen jongere mensen te zien die wat gemaquilleerd zijn, zegt Crutzen. Dit is volgens hem in volledige tegenspraak met de meerderheid die aan de ziekte lijdt, die oud tot zeer oud is. “De subliminale boodschap is helder. Zelfs jonge mensen met een goede gezondheid, ook u, kunnen slachtoffer worden van COVID.” Onze bedenking hierbij is: en wat is er precies verkeerd aan deze stelling? Jonge gezonde mensen zonder medische voorgeschiedenis kunnen wel degelijk gegrepen worden door de ziekte. Ziek worden is bovendien geen synoniem voor sterven. Maar hier getuigt Crutzen (zoals veel complotdenkers of activisten tegen de coronamaatregelen) van een simplistische en ongenuanceerde kijk op de realiteit: ofwel ben je dood, ofwel leef je. Alsof zich daartussen geen heel spectrum van aandoeningen en blijvende letsels bevindt? Is Crutzen dan echt onbekend met de vele mensen die ook maanden later nog altijd last hebben van smaak- en reukverlies, nog steeds last hebben van kortademigheid door permanente longschade, lijden aan hartproblemen of slachtoffer zijn van ernstige neurologische schade?

Hallucinant

De ontwikkeling van het aantal sterfgevallen wordt verder besproken. En dan krijgen we enkele bijzonder gênante momenten. Geringschattend stelt hij de onderlinge vergelijking van de aantallen tussen verschillende landen voor als een ‘score’, als zou om het een wedstrijdje gaan. België was op een bepaald moment op wereldvlak inderdaad koploper. Enkele seconden later wordt het pas echt surreëel. Crutzen monteert er vlug enkele beelden tussen van het Eurovisiesongfestival waar een vrolijk lachende dame 12 punten toekent aan België. De dodentol hiermee associëren is op zijn zachtst gesteld morbide. Waar is de sereniteit en het respect voor de overledenen en nabestaanden?

De les begint

Vlak daarna is het tijd voor de cursus ‘goochelen met getallen met Bernard’. Op 31 december 2020 zijn er in België 19.500 mensen gestorven aan COVID-19. Dat klopt zeker. Maar Crutzen maakt dan een slinkse fout waar veel critici van de maatregelen en complotdenkers zich aan bezondigen. Hij deelt dat getal door de héle bevolking om te besluiten dat het hier slechts om 0,17% van de bevolking gaat. Dat getal lijkt natuurlijk uitermate futiel. Het is echter een bijzonder bedrieglijke truc, 19.500 doden worden 0,17%. Slachtoffers worden zo een statistiek zonder context. Op wereldschaal vormt dat uiteraard een nog abstracter beeld - alsof er helemaal niets aan de hand is. Wat écht correct zou zijn is de 19.500 delen door het aantal besmettingen. Dan pas krijg je een waarheidsgetrouw beeld van hoe dodelijk dit virus verhoudingsgewijs was tot nog toe.
En het blijft voor velen heel belangrijk om erbij te vermelden dat dit het aantal sterfgevallen was mét maatregelen zoals afstand bewaren, handen wassen, mondmaskers en spijtig genoeg ook (semi-)lockdowns. Zonder al deze vrijheidsbeperkende voorzorgsmaatregelen zou het pas echt catastrofaal geweest zijn. Dat is de preventieparadox. Op deze manier neem je enkel de sterfgevallen in ogenschouw zonder de ernst van de andere ongemakken, langdurende schade en blijvende letsels te erkennen.

Crutzen besluit: “Wat is het verschil tussen de perceptie en de realiteit van de cijfers? Dit is geen apocalyps. We moeten de aantallen dus relativeren.” We krijgen opnieuw de uitgemolken samenzweringsboodschap te horen: onze perceptie is bedot, bedrogen, voorgelogen en gemanipuleerd. En de media zijn de grote schuldige. Tot dit alles komt hij op basis van wat erbarmelijk rekenwerk. Il faut le faire!

Con Magritte in Italia

“In Italië schatten artsen dat een minderheid van de sterfgevallen te wijten is aan COVID alleen.” Een minderheid? We zochten het artikel op dat in de documentaire wordt aangehaald en krijgen iets anders te lezen. Ook hier ontdekken we opnieuw het ontbreken van de context: een mooie Magritteaanse discrepantie tussen tekst en beeld. De Italiaanse viroloog Matteo Bassetti beweerde dat er in het begin van de pandemie ten onrechte slachtoffers werden toegeschreven aan COVID-19. Over hoeveel doden die abusievelijk zijn toegeschreven aan COVID-19 gaat het dan? Bassetti heeft het niet over aantallen, en al zeker niet over een kleine minderheid.

Succesvol gehanteerde truc nummer zoveel uit het complothandboek van Crutzen: een consciëntieuze wetenschapper geeft toe dat er beoordelingsfouten zijn gemaakt, maar dat wordt geframed als een bewuste leugenachtige strategie vanuit een vooropgezet plan. Dat is het verdacht maken van wat redelijk klinkt. Voortschrijdend inzicht wordt afgeschilderd als een zwaktebod. In het begin van de pandemie hadden de Italianen een van andere Europese landen afwijkende methode om slachtoffers van COVID-19 te registreren. Dit om te voorkomen dat men de ernst van de situatie zou onderschatten. Matteo Bassetti stelt in de video bij het artikel gewoon voor om het aantal slachtoffers van de pandemie voortaan volgens de Europese methodiek te tellen.

Maar in het artikel van Corriere della Sera, wordt ook een belangrijke rechtzetting vermeld:

De beweringen van [Matteo] Bassetti zijn echter in strijd met de gegevens die in juli zijn gepubliceerd door het Istituto Superiore di Sanità en Istat: bij het analyseren van de informatie die artsen op 4.942 overlijdenskaarten hebben gerapporteerd, is Covid “de direct verantwoordelijke doodsoorzaak bij 89% van de sterfgevallen van positieve mensen in de Sars-CoV-2-test”; voor de resterende 11% is “Covid in ieder geval een oorzaak die mogelijk heeft bijgedragen aan de dood door reeds lopende ziekteprocessen te versnellen, de uitkomst van reeds bestaande ziekten te verergeren of de mogelijkheid van behandeling te beperken”. Bovendien is “Covid een ziekte die zelfs dodelijk kan zijn als er geen bijdragende oorzaak is. In feite zijn er geen reeds bestaande doodsoorzaken bij Covid in 28,2% van de geanalyseerde sterfgevallen”.

De beste stuurlui

Uiteraard weten we achteraf allemaal hoe het niet had gemoeten. Dat wil echter helemaal nog niet zeggen dat er kwaad opzet in het spel was. Dergelijke suggesties zijn een typisch voorbeeld van de hindsight bias. Achteraf is het makkelijk praten want dan heb je veel meer informatie ter beschikking om een beter oordeel te vellen. Beleidsmakers en wetenschappers moeten vaak handelen of adviseren op basis van de beschikbare kennis, die per definitie onvolledig is. Dan kunnen er foute inschattingen worden gemaakt.

Het bericht van de BBC dat door Crutzen wordt getoond laat inderdaad een cijfer van 5.000 gevallen zien dat ten onrechte aan COVID-19 werd toegeschreven volgens een studie van Oxford. Maar ook hier ontbreekt weer elke context. Dat het uiteindelijk slechts om een bijsturing van 46.000 naar 41.000 gevallen gaat, wordt bewust door Crutzen weggelaten. Nochtans schept deze nuancering een geheel ander perspectief. Zo heeft ook Sciensano een honderdtal gevallen rechtgezet die verkeerd geteld waren. Maar in de documentaire wordt ten onrechte gesuggereerd dat de aantallen verkeerd gerapporteerde slachtoffers in werkelijkheid wel eens veel en veel hoger zouden kunnen zijn. Wij zijn echter niet geïnteresseerd in wat mogelijk het geval is, maar in de werkelijke cijfers. Ook hier levert Crutzen geen zweem van bewijs en laat het louter bij enkele vage suggesties en toespelingen.

De maatregelen zijn erger dan de kwaal

Het kon niet uitblijven dat sommigen de vraag zouden stellen of er door de gekozen aanpak in deze crisis niet meer mensen gestorven zijn dan dat er uiteindelijk gered zijn. De middelen zouden dus veel erger zijn dan de kwaal. De vraag naar de effectiviteit  is uiteraard legitiem en zal de komende jaren waarschijnlijk ook inzet blijven van verhitte politieke en sociaal-wetenschappelijke debatten. Voor een gedetailleerde weerlegging van deze stelling, verwijzen wij naar Eerste hulp bij pandemie (2020) van Maarten Boudry en Joël De Ceulaer. In dit kersverse boek komt heel wat wetenschappelijk onderzoek aan bod. Op de link vind je hun bronnen terug bij de lemmata ‘Nevenschade’ en ‘Olifantenpoeder.’ Het is een favoriet deuntje dat door vrijwel alle complotfantasten ten gehore wordt gebracht. Ook hier is wederom sprake van de preventieparadox. Omdat grotere rampen zijn uitgebleven (als gevolg van de genomen maatregelen), wordt het gevaar simpelweg gebagatelliseerd of zelfs naar het rijk der fabelen verwezen.

Kwakdenkers

Crutzen schrikt er ook niet voor terug om een aantal bekende en minder bekende kwakzalvers en complotgoeroes aan het woord te laten of in beeld te brengen. Zonder volledig te willen zijn, geeft het bijvoorbeeld zwaar te denken dat hij lieden als Pascal Sacré, Mélanie Dechamps en Lieven Annemans zonder kritische noot aan het woord laat. Alle vreemde vogels, alle bekende complotdenkers, alterneuten, wetenschappers met een bedenkelijke reputatie passeren de revue. Het boekje Corona Fehlalarm? (2020) van Sucharit Bkahdi en Karina Reiss, waarvan de universiteit van Kiel zich distantieerde, wordt omhooggehouden door Heiko Schöning, de bekende Duitse complotaanvoerder van ACU2020 en lid van de World Doctors Alliance. Die laatsten zijn een internationaal gezelschap dat vooral bestaat uit tegenstanders van vaccinatie.

Heiko Schöning houdt het boek van Bhakdi omhoog. Bhakdi ontving van de Oostenrijkse skeptici voor zijn misleidende rol tijdens de coronapandemie het Gouden Bord voor de Kop.

Dan is er ook nog Dr. Simone Gold van America's Frontline Doctors die aan het woord is over HCQ. Zij schaarde zich op 6 januari j.l. bij de bestormers van het Capitool en is door experten meermaals bekritiseerd voor haar lamentabele wetenschappelijke standpunten. Of wat te denken van Dr. Stella Immanuel, ook van America's Frontline Doctors? Zij gelooft in het bestaan van heksen en is van mening is dat demonen sperma stelen om zichzelf voort te planten. Ook de Duitse arts Wolfgang Wodarg ontbreekt natuurlijk niet.
Vanzelfsprekend zijn ook Christian Peronne, Didier Raoult en Alexandra Henrion-Caude van de partij. Het lijkt op een who’s who? van het moderne samenzweringsdenken rond corona. Het weerleggen van alle onzin van mensen zou een artikel op zich gaan vormen, dus laten we het nu bij de verwijzingen.

Stortvloed van beelden

Het is een vaak gebruikte techniek, een soort van gish gallop: overweldig de kijker met hopen cijfers, weetjes, beelden, statistieken en namen, monteer dat alles aan een snoeihard tempo na elkaar zodat de kijker nauwelijks de informatie kan verwerken of de tijd krijgt om na te denken. Zo laat men de kijker op het einde compleet verweesd achter na een duizelingwekkende rit. De meeste mensen zullen niet de moeite nemen de documentaire om de haverklap te pauzeren om elke uitspraak, onderdeel of verwijzing op te zoeken, te checken en te contextualiseren. Dat maakt het ongelooflijk lastig voor de argeloze kijker om niet meegesleurd te worden en volledig weg te zakken in een complotmoeras. Wie in het begin nog niet geheel overtuigd was, zal het op het einde helemaal duizelen.

De documentaire maakt enorm veel toespelingen, maar verwoordt nooit helemaal precies de aard van de plot. Dit is wat zijn kracht uitmaakt. Het is een kwestie van het voeden van de twijfel en de argwaan waardoor iedereen gedwongen is zijn verbeeldingskracht te gebruiken om het meest plausibele scenario te construeren, connect the dots. Het moet enerzijds wel concreet genoeg lijken zodat het nog enigszins geloofwaardig is, maar anderzijds vaag genoeg zodat het niet al te gemakkelijk kan worden ontkracht.

Doemscenario

Welk toekomstperspectief biedt Bernard Crutzen ons eigenlijk? Op het vlak van alternatieven blijft hij erg vaag. Hij schetst een gitzwart scenario, maar geeft geen enkel houvast om uit deze hopeloze situatie te komen. Als zodanig werkt deze documentaire depressie en gevoelens van wanhoop alleen maar in de hand. Alleen indirect kunnen we enkele aanbevelingen van Crutzen distilleren.
Zo pleit hij impliciet voor het beëindigen van de financiële afhankelijkheid van de media en onderzoeksinstellingen als Sciensano van private geldschieters. Een nobel streven, maar dit probleem is zeker niet nieuw en mediabedrijven en onderzoeksinstellingen hebben daarvoor mechanismes in het leven geroepen om eenzijdige beïnvloeding zoveel mogelijk in te perken.
Het feit dat de Bill & Melinda Gates Foundation geld doneert aan allerlei instellingen wil niet zeggen dat zij unilateraal het onderzoekstraject bepalen. Instellingen zorgen er altijd voor dat ze niet afhankelijk zijn van slechts één of zeer weinig geldschieters. Bovendien worden wetenschappers beoordeeld door een internationaal opererende gemeenschap die niet allemaal door Gates (of George Soros, of door de Rockefeller Foundation, …) worden gefinancierd. Crutzen geeft een zeer simplistische en voor samenzweringsdenkers kenmerkende kijk op het wetenschappelijk bedrijf.

Kritiek is gezond

Kritiek leveren op verschillende media en instituten is vanzelfsprekend legitiem, het is zelfs essentieel voor de gezondheid van een democratie en voor vooruitgang in de wetenschap. Het mag ons er echter niet toe verleiden om allerlei onzin te verspreiden, of om regelrecht in een stinkend riool van achterdocht en complotdenken te tuimelen. Gefundeerde mediakritiek is onontbeerlijk en moet aangemoedigd worden! Een blik complotonzin opentrekken kunnen we daartegen missen als kiespijn. De waarheid over medische problemen verdraagt namelijk geen dichterlijke vrijheid. De methode Crutzen is complotdenken van het zuiverste water. Daar bestaat geen twijfel over, ook al zijn we doorgewinterde skeptici.

Brecht Decoene & Peter Zegers

Brecht Decoene is bestuurslid van SKEPP en auteur van ‘Achterdocht tussen feit en fictie. Kritisch omgaan met complottheorieën.’ (ASP -2016)
Peter Zegers is boekverkoper in Amsterdam en heeft een blog over samenzweringsdenken op scepticus.nl

Een goed en vrijwel volledig overzicht van alle kritieken op de documentaire van Bernard Crutzen is te vinden op deze website: https://cecinestpasuncomplot.org/

The post Het Verraad der Voorstelling - de documentaire 'Ceci n’est pas un complot' van Bernard Crutzen appeared first on Kloptdatwel?.

Met het interview dat prof.dr. Theo Schetters gaf aan het YouTubekanaal blckbx van Flavio Pasquino maakte hij nogal wat los met dubieuze beweringen over de coronapandemie en met name angstzaaierij over de veiligheid van mRNA-vaccins. Er verschenen meerdere debunks in de media die hopenlijk ook de meer dan een miljoen kijkers van dat interview hebben weten te bereiken. Op Kloptdatwel verscheen de eerste - Professor Schetters zaait ongefundeerde twijfel over coronavaccins - die inmiddels op meer dan honderduizend views staat, ook voor ons een uitzonderlijk groot bereik in zo'n korte tijd.

Schetters en Pasquino hebben nu een nieuw interview gepubliceerd waarin ze ingaan op de stroom van kritiek die loskwam. Wordt het er beter op? Wel iets. Schetters legt beter uit wat hij had willen zeggen, ze geven toe dat het opvoeren van Wakefield een blunder was, maar Schetters brengt ook weer nieuwe onzin de wereld in. Daarom toch ook maar een bespreking van dit vervolg.

Onder vuur

Ze beginnen met de aantijging van o.a. Debbie van Baarle, hoogleraar immunologie, dat Schetters de urgentie van de epidemie niet ziet. Schetters houdt het op een andere interpretatie van de overlijdens- en besmettingscijfers die door RIVM, Stichting NICE en de GGD geleverd worden. Hij zet ze wekelijks in zijn spreadsheet en kijkt er volgens hemzelf objectiever naar dan iemand die bijvoorbeeld verantwoordelijk is voor het draaiende houden van een intensive care unit.

Maar hoe staat het met de kwaliteit van zijn blik? Daar valt wel het een en ander op af te dingen.

Schetters komt eerst met 'de piramide van Van Dissel' waarin schattingen staan hoe een besmetting met corona gemiddeld uitpakt. Inderdaad belandt 98 procent van besmette personen niet in het ziekenhuis, maar om nou te zeggen dat die mensen de infectie allemaal flierefluitend doorstaan is ver bezijden de waarheid. Een deel houdt er zelfs langdurige klachten aan over. Daar heeft Schetters het wederom niet over. Overigens vind ik zelf ook tamelijk bizar dat die piramide nog steeds zo in de presentaties van Van Dissel staat, alleen al omdat de verhoudingen niet kloppen.

Schetters stelt dat die 98 procent klaarblijkelijk voldoende weerstand heeft tegen dit coronavirus. Daniel Tuijnman schreef al in zijn debunk op Kloptdatwel dat dit een merkwaardige kijk is op ziekte. Die weerstand komt volgens Schetters waarschijnlijk door kruisimmuniteit. Veel nieuws horen we hier niet over, al geeft hij nu een aantal artikelen waarop hij zich baseert. Het is allemaal wel interessant, die T-cel reactiviteit, maar noch nergens heb ik onderzoek gelezen waarin de mate waarin die kruisimmuniteit optreedt meer dan enigszins behulpzaam is bij het overwinnen van een infectie met SARS-CoV-2. "Het lichaam kan het gewoon aan" is zo'n beetje de samenvatting van Schetters kijk op het virus. En blijkbaar was iedereen die het niet aankon eigenlijk al rijp voor de sloop. "Niet zo'n groot probleem voor de Nederlandse populatie, alleen een capaciteitsprobleem in de zorg."

Dan gaat Schetters verder door ook die druk op de zorg door corona enigszins te bagatelliseren. Volgens hem heeft een groot deel van de opgenomen patiënten die als COVID-19 patiënten te boek staan alleen een positieve PCR test, maar geen symptomen. Hij wijst op het grote verschil tussen de GGD cijfers van opgenomen patiënten met COVID-19 en de cijfers van Stichting NICE.

Schetters vergeet hier een paar dingen. Op zich klopt het dat de NICE-cijfers inclusief opnames zijn van patiënten die niet vanwege COVID-19 opgenomen werden, maar bij test in het ziekenhuis positief bleken. Maar dat is wel het totaal dat je wil weten, want die patiënten moet je natuurlijk net zo voorzichtig behandelen als de patiënten die (al) wel covidklachten hebben en leggen daardoor dezelfde druk op de zorg. Zie ook dit blog van Luc Bonneux.
Ook is het al maanden bekend dat die cijfers van de GGD helemaal niet meer compleet zijn. Staat gewoon in de RIVM-rapportages. Waarom het dan in de eerste golf wel aardig overeenkwam, komt wellicht ook omdat de gewone zorg in de ziekenhuizen toen veel meer was afgeschaald dan nu. Je had toen dus minder 'gewone' patiënten waarbij een besmetting pas in het ziekenhuis ontdekt werd.

Op grond van zijn verkeerde interpretatie van deze grafieken stelt Schetters dat de tweede golf in geen verhouding staat tot wat we zagen tijdens de eerste golf. Zijn hele betoog komt er eigenlijk op neer dat het allemaal niet zo'n enorm probleem is als de overheid doet voorkomen. Dat wordt nog erger als hij de sterftecijfers erbij pakt.

Het valt Schetters op dat de verdeling van de coronadoden over leeftijdscategoriën ongeveer overeenkomt met de verdeling van het totale aantal sterfgevallen. En even later suggereert hij dat bij het loslaten van de maatregelen om de verspreiding van het virus te beteugelen dat totale aantal ook wel niet zal stijgen, er gaan dan niet meer mensen dood, alleen meer aan COVID-19 in plaats van aan andere 'normale' oorzaken.  Schetters doet alsof haast iedereen die aan de virusinfectie komt te overlijden anders ook wel binnenkort zou zijn overleden door andere oorzaken. Dit is volstrekte lariekoek. Het aantal coronadoden komt aardig goed overeen met de oversterfte in 2020.

Volgens Schetters moet het beleid helemaal anders. De vaccins moeten worden aangeboden aan doelgroepen die risico lopen. Wat hier echt anders is dan wat de overheid nu doet, ontgaat me enigszins. Het verschil zit 'm er vast in dat de groepen die volgens Schetters geen risico lopen, überhaupt niet gevaccineerd zouden moeten worden. Schettters zit overigens ook in de klankbordgroep van het Artsen Covid Collectief, waarvan ik al eerder liet zien dat het desinformatie over de effectiviteit van de coronavaccins verspreidt.

Kijkersvragen

De eerste vraag van kijkers die Pasquino en Schetters gaat over een mogelijk verband tussen uitbraken van het virus in verzorgingshuizen en de eerste vaccinatie. Gelukkig pleit Schetters hier voor voorzichtigheid. Hij vergelijkt het echter met de 'door of met corona overleden'-discussie en weet er zo dus toch weer een coronasceptisch sausje over te gieten.

Dan gaat het over het verschil tussen landen in Europa voor welke leeftijdscategorieën het AstraZeneca-vaccin wordt toegepast. Schetters voert hier aan dat de enorme onduidelijkheid die er zou bestaan over tot welke leeftijd het veilig is, komt omdat de veiligheid in algemene zin niet goed zou zijn uitgezocht. Daarmee zaait hij weer meer verwarring dan nodig is. Hij maakt er zelfs van dat de verwarring die hierdoor kan onstaan bij het publiek twijfel over de veiligheid van vaccinaties in het algemeen zou kunnen vergroten. Die verwarring komt dan mijns vooral door het soort verdraaiing van de feiten die Schetters hier vertoont, ondanks dat hij zich als een voorstander van vaccins opstelt.

Wakefield

Eindelijk komen ze dan aan de hand van een kijkersvraag aan bij misschien wel de grootste blunder uit het vorige interview, het opvoeren van Andrew Wakefield als expert op het gebied van vaccins. Schetters geeft aan dat het niet erg handig was om het fragment van Wakefield te gebruikten, want "het blijkt een man met een discutabele reputatie te zijn en dat doet onze zaak geen goed." Ook Pasquino biedt zijn excuses aan, overigens zonder enige uitleg waarom Wakefield dan zo discutabel is. Lees voor een beeld van de schurkenstreken van deze kerel bijvoorbeeld de boekbespreking in Skepter van het recent verschenen boek van Brian Deer die hem ontmaskerde.

Wat beide heren ook niet doen is afstand nemen van wat Wakefield stelde in het filmpje, namelijk dat mRNA-vaccins een vorm van genetische manipulatie zouden zijn. Ook de kijkersvraag of zo'n vaccin je DNA kan veranderen, omzeilt Schetters eigenlijk. Hij durft het niet stellig uit te sluiten omdat hij geen moleculair bioloog is. Je zou dat dus aan iemand anders moeten vragen, zegt hij, terwijl net daarvoor zo'n 'iemand anders', professor Marjolein van Egmond, uitlegt dat het niet kan. Schetters ondergraaft hier dus eigenlijk haar expertise.

Schetters gaat dan uitleggen wat hij in zijn vorige interview nou eigenlijk bedoeld had met het risico op auto-immuunziektes. Het gaat bij hem om auto-immuunziektes die op langere termijn plotseling zouden kunnen ontstaan. Via welk biologisch mechanisme hij dat dan voor zich ziet, maakt hij op geen enkele manier helder. Hij vindt alleen dat de tegenwerping dat we dergelijke effecten op lange termijn ook niet kennen van andere vaccins niet opgaat, omdat mRNA-vaccins heel anders zouden werken. Het enige andere waar hij vervolgens op wijst is dat de werkzame deeltjes in zo'n mRNA-vaccin ook cellen kunnen binnendringen die niet door het virus zelf zouden worden aangevallen. Wat er dan mis zou gaan in die andere cellen, legt hij niet uit. Het blijft speculeren over mogelijke risico's zonder enige basis.

Onderliggend lijden

De volgende kijkersvraag gaat over de vermeende discrepantie die zou bestaan tussen het omgaan met onderliggend lijden bij sterfgevallen na vaccinatie en door een coronabesmetting. Schetters gooit het er op dat beleidsmakers van het vaccinatiebeleid de verantwoordelijkheid niet zouden willen dragen dat vaccinatie in uitzonderlijke gevallen ook tot de dood kan leiden. En suggereert anderzijds dat het registreren van overlijdens als coronadoden te maken zou kunnen hebben met het bewaken van de capaciteit. Of om de bevolking te beïnvloeden om zich aan de regels te houden.
Hij gaat er geheel aan voorbij dat het onderliggend lijden in beide situaties gemiddeld heel anders van aard is. Bij de overlijdens na vaccinatie, wellicht versneld door de bijwerkingen, gaat het om echt heel kwetsbare ouderen, die nog maar een korte levensverwachting hebben. Bij de coronadoden met onderliggend lijden gaat het meestal om aandoeningen waarmee iemand nog jaren goed had kunnen leven.

Besluit

Nogal wat andere punten waar Schetters kritiek op kreeg, zoals zijn steun aan middelen als hydroxychloroquine en ivermectine komen niet eens aan bod. Al met al blijft er maar bar weinig over van Schetters stellige uitspraken in het vorige interview, in ieder geval als je beschouwt met welke vermeende expertise hij die deed. Bij de misleidende boodschap die het meest resoneerde bij de kijkers, namelijk dat mRNA-vaccins wel eens gevaarlijk zouden kunnen zijn op lange termijn, moeten we dus vooral onthouden dat Schetters zelf benadrukt dat hij dat eigenlijk niet weet omdat hij geen moleculair bioloog is. Van meer dan een onderbuikgevoel van deze professor doctor Theo Schetters kun je dus eigenlijk niet spreken.

The post Professor Theo Schetters krabbelt iets terug appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• The Skeptic: Fecomagnetism: how Spanish alternative therapists promoted our hoax faeces-based cure-all
• Frank Visser: The Corona Conspiracy Part 24: PCR-Gate 2: When Lockdown Skeptics Pose as Expert Scientists
• Taiwan English News: Chinese professor: There were no ancient western civilizations, just modern fakes made to demean China
• The Guardian: Dramatic discovery links Stonehenge to its original site – in Wales
• Skepp: Och, het is maar een griepje …
• The New York Times: Robert F. Kennedy Jr. is barred from Instagram over false coronavirus claims.

The post De linke weekendbijlage (7-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• Skeptical Inquirer: The Amazing Life And Legacy Of James ‘The Amazing’ Randi
• Forbes: The Uncensored Guide To ‘Oumuamua, Aliens, And That Harvard Astronomer
• Pepijn van Erp: Bayes Lines Tool is just another flawed attempt by the consortium to discredit PCR tests
• Eurosurveillance: Response to retraction request and allegations of misconduct and scientific flaws - waarmee ze het 'retraction paper' van Borger cs naar de prullenbak verwijzen.
• The Guardian: House votes to remove Republican extremist Marjorie Taylor Greene from committee roles
• NRC: Wetteloze kruiden
• Chris Klomp: De kansloze treiterstrijd van Viruswaarheid
• Desinformatie in je gemeente

The post De linke weekendbijlage (6-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• NRC: Maurice de Hond laveert tussen serieuze kritiek, onbewezen claims en viruswaanzin
• Propaganda: Maurice de Hond gebruikte privérekening voor donaties
• De Correspondent: Meer context bij de uitzending over Maurice de Hond
• Intelligencer: GOP Congresswoman Blamed Wildfires on Secret Jewish Space Laser
• HLN: Geschorste huisarts waarschuwde voor kleine robots in coronavaccins: “Ze maken een controleerbare marionet van je”
• Dagblad van het Noorden: 'Hunebed' in Gasselte blijkt stapel doodgewone stenen. Droom van Lammert Hingstman spat uiteen
• Science: Nine hikers mysteriously perished in the Russian mountains in 1959. Scientists may now know why

The post De linke weekendbijlage (5-2021) appeared first on Kloptdatwel?.

De groep artsen die zich vorig jaar zomer roerde met brandbrieven over de maatregelen die genomen worden voor de bestrijding van de corona-epidemie heeft zich onlangs geformaliseerd tot de stichting Artsen Covid Collectief. In diverse media is al uitgebreid aan de orde gekomen dat deze club artsen voor een groot deel bestaat uit artsen die nogal welwillend staan tegenover alternatieve behandelwijzen of zelfs gewoon als kwakzalver betiteld kunnen worden. Het verbaast dan ook niet echt dat deze groep ook heel kritisch staat tegenover de vaccinaties tegen het coronavirus die nu goedgekeurd zijn en worden ingezet.

Het collectief schuwt er niet voor uiterst misleidende informatie over deze vaccins te geven in hun FAQ. Het zou hier te ver voeren om alles wat daar aan desinformatie staat te behandelen, maar kijk hier eens hoe ze het nut van vaccineren wegredeneren als slechts een marginale beperking van het risico om COVID-19 op te lopen:

 

Wat er in de eerste alinea staat klopt nog wel, die 95 procent effectiviteit moet je niet lezen als een bescherming die ervoor zorgt dat als je met covid-19 besmet raakt je dat 95 procent minder ernstig krijgt, of zoiets. Maar de tweede alinea is haast op misdadige wijze misleidend. Laten we achteraan beginnen: "Het feit is dat COVID-19 weinig voorkomt. Ook zonder vaccin is de kans klein om besmet te raken." Dit is gewoon een regelrechte leugen. In Nederland zijn - ondanks alle maatregelen - in krap een jaar tijd inmiddels ruim 900.000 mensen positief getest op SARS-CoV-2 en waarschijnlijk ligt het aantal mensen dat besmet is geweest enkele malen hoger. Hoe kun je dan 'met droge ogen beweren dat 'ook zonder vaccin de kans klein is om besmet te raken'?

'COVID-19 komt weinig voor' volgens deze artsenclub. Zijn ze gek geworden? Of hebben ze gewoon een heel raar begrip van 'weinig'? Dat zou kunnen, want uit de zinnen ervoor blijkt hun ernstige beperking in het op juiste wijze interpreteren van de cijfers. Ja, het klopt dat er in de ongeveer twee maanden dat de test van het Pfizer-vaccin liep er maar weinig van de deelnemers besmet raakten, maar dat hangt natuurlijk volledig af van de infectiedruk in die tijd in de landen waar de test loopt en met de relatieve korte periode waarin dit aantal besmettingen is vastgesteld. Deze korte periode was echter lang genoeg om het indrukwekkende effect van het vaccin op te kunnen merken.

In de volgende vraag duiden de artsen van het collectief de effectiveit van het vaccin  als relatieve risicoreductie:

Als je kijkt naar het effect van medicijnen bij een ziekte, is dit een normale manier om een effect te duiden, maar hier gaat het om een besmettelijke ziekte. Iedereen in die groepen van 100 mensen uit het voorbeeld kan nog ziek worden zonder vaccinatie. Als je het virus zou laten rondrazen zonder beperkende maatregelen zouden in de groep zonder vaccinatie naar schatting 70 personen COVID-19 krijgen, waarvan enkele ernstig, totdat er mogelijk groepsimmuniteit ontstaat. In de gevaccineerde groep zouden er naar verwachting 5 personen kans lopen om COVID-19 te ontwikkelen. Het is zelfs maar de vraag of die überhaupt besmet kunnen raken, omdat het best waarschijnlijk is dat de vaccinatie ook transmissie van het virus voorkomt of heel erg beperkt.

Het artsencollectief voert volstrekt ten onrechte het lage aantal deelnemers in de proef met het Pfizer vaccin dat COVID-19 opliep aan, als argument dat een vaccin maar weinig gezondheidswinst oplevert. Deze artsen gaan er aan voorbij dat het hier om resultaten uit een heel korte periode gaat en negeren het risico om met SARS-CoV-2 besmet te raken over langere periode zonder beperkende maatregelen. Hun stelling dat 'mensen na een volledige vaccinatie 0,8 % minder kans hebben om een besmetting op te lopen' is daarom een grove leugen. Die kans hangt af van hoe ruim het virus verspreid is in de samenleving, op welke wijze en hoe vaak je contact hebt met anderen, hoe lang het vaccin werkzaam blijft, etcetera. Veel daarvan is nog niet duidelijk en verandert mogelijk in de tijd, maar duidelijk is wel dat het vaccin op dit moment de kans dat je COVID-19 oploopt enorm verlaagt.

The post Artsen Covid Collectief verspreidt desinformatie over effectiviteit coronavaccins appeared first on Kloptdatwel?.

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

• Knowable Magazine: The enduring allure of conspiracies
• NRC: ‘De kracht van complottheorieën beangstigt me wel’
• NOS: Geen executies, geen tribunaal, de voorspelling van complotdenkers bleef uit
• The Guardian: QAnon's 'Great Awakening' failed to materialize. What's next could be worse
• The New York Times: The Future of the Coronavirus? An Annoying Childhood Infection
• ABC13: Oklahoma state representative files bill to create a 'Bigfoot' hunting season - hier te volgen wat er met het voorstel gebeurt
• de Volkskrant: YouTube-hit: de hoogleraar die coronavaccins fileert. Zes uitspraken beoordeeld

The post De linke weekendbijlage (4-2021) appeared first on Kloptdatwel?.